-
1 płoszyć się
( wpadać w popłoch) to take fright, to panic; ( uciekać) to flee, to take flight; ( o koniu) to shyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > płoszyć się
-
2 płoszyć
-ę, -ysz, s-; perf; vtto frighten away lub off* * *ipf.scare away l. off, frighten away l. off.ipf.1. (= wpadać w popłoch) get scared; ( o koniu) shy.2. (= uciekać) flee, take flight.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > płoszyć
-
3 spłosz|yć
pf Ⅰ vt 1. (spowodować ucieczkę) to scare away [zwierzę, ptaka, złodzieja] ⇒ płoszyć 2. (onieśmielić) to disconcert, to embarrass [osobę]- spłoszyłem wyrostka groźnym spojrzeniem the youth was disconcerted by my angry stare ⇒ płoszyćⅡ spłoszyć się 1. (przestraszyć się) [zwierzę, ptak, złodziej] to bolt away- konie się spłoszyły the horses shied ⇒ płoszyć się2. (zmieszać się) [osoba] to become disconcerted ⇒ płoszyć sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > spłosz|yć
-
4 płosz|yć
impf Ⅰ vt 1. (budzić popłoch) to frighten away- płoszyć zwierzynę to start the game- w parkach narodowych obowiązuje zakaz płoszenia ptaków in national parks scaring birds is forbidden ⇒ spłoszyć2. (wprawiać w zakłopotanie) to disconcert- płoszyły go spojrzenia szefa he felt disconcerted whenever the boss looked at him ⇒ spłoszyć3. książk. przen. to interrupt [myśli, ciszę]- niepokój płoszy sen z powiek anxiety keeps one awakeⅡ płoszyć się 1. (wpadać w popłoch) to panic, to take fright- konie zaczęły się płoszyć the horses began to shy ⇒ spłoszyć się2. (odczuwać zakłopotanie) to feel disconcerted- Robert płoszył się, gdy czuł na sobie jej wzrok feeling her eyes on him disconcerted Robert ⇒ spłoszyć sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > płosz|yć
-
5 wypłoszyć
1. (-ę, -ysz); vb; od (płoszyć) 2. vt perfto scare away lub off* * *pf.scare away l. off.pf.get scared off, scare away l. off.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wypłoszyć
См. также в других словарях:
płoszyć się – spłoszyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}uciekać, przestraszywszy się kogoś, czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzikie zwierzęta płoszą się na widok ludzi. Sarny spłoszyły się i runęły w las. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
płoszyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, płoszyćszę, płoszyćszy, płoszyćszony {{/stl 8}}– spłoszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wywołując strach, powodować oddalenie się, ucieczkę… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spłoszyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. płoszyć (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
płoszenie — ↨ płoszenie się n I rzecz. od płoszyć (się) … Słownik języka polskiego
sen — m IV, D. snu, Ms. śnie; lm M. sny 1. «stan fizjologiczny, umożliwiający organizmowi wypoczynek i odbudowę sprawności roboczej wszystkich narządów, polegający na obniżeniu wrażliwości na bodźce, zniesieniu aktywności ruchowej, zwolnieniu czynności … Słownik języka polskiego
zwierzyna — ż IV, CMs. zwierzynanie, blm «różne gatunki ssaków i ptaków żyjące na wolności w lasach, na polach, w wodach i błotach, uznane przez prawo łowieckie za zwierzęta łowne, będące przedmiotem polowań» Zwierzyna czworonożna, skrzydlata. Płoszyć… … Słownik języka polskiego